به او بگوئید :
شاید بتوانی از من نگاهت را
صدایت را
سکوتت را
صداکردنت را
مهربانیت را
حضورت را
...
دریغ کنی
اما
عشقت همچنان مهمان قلبم است.
ساده هستی و
تمام هستی ام
تونفس
توزندگی
توتمام لحظه های مستی ام
توبگوکه با توام
نه،نگو
توبمان
این سکوتت، خوددلواپسی ام
به اوبگوئید:
به قول کن بلانچارد :
عشق این توانائی را می دهد که
بگوئید ، پوزش می خوا هم .
(پس نفسم، پوزش می خواهم به
خاطره تمام آرامشی که ازتو،به
یغمابردم)